Ταξιδεύοντας - Στον πηγαιμό για την Ιθάκη

Ιστορικά

Η Ιθάκη είναι νησί των Επτανήσων και βρίσκεται στα νότια της Λευκάδας. 

Πρωτεύουσα της είναι το Βαθύ. 
Το νησί στηρίζεται κυρίως από τον τουρισμό και την αλιεία.

Το όνομα της είναι γνωστό από την αρχαιότητα καθώς αναφέρεται από τον Όμηρο. Ο μυθικός βασιλιάς της Ιθάκης Οδυσσέας, είναι ο κυριότερος χαρακτήρας στην Οδύσσεια. το επικό ποίημα του Ομήρου. Ο Οδυσσέας, γνωστός για την
εφευρετικότητά του, την πονηριά του και την αγάπη για την πατρίδα του, δέκα ολόκληρα χρόνια περιπλανήθηκε μέχρι να επιστρέψει στην Ιθάκη, μετά τον Τρωικό πόλεμο, λόγω της προσβολής που διέπραξε κατά των θεών.

Η Ιθάκη ήταν ένα από τα νησιά που περιλαμβάνονταν το βασίλειο του, μεταξύ των Ιονίων νησιών της Αρχαίας Ελλάδας. 

Το άγαλμα του Οδυσσέα βρίσκεται στην κεντρική πλατεία του λιμανιού.  Από τη μια μεριά ο Οδυσσέα ρωμαλέος και αγέρωχος ατενίζει τη θάλασσα και από την άλλη γερασμένος, κουρασμένος, ταλαιπωρημένος καθώς είχε δύσκολο δρόμο επιστροφής.

ΠΗΝΕΛΟΠΗ-ΑΡΓΑΛΕΙΟΣ

''Αλλά καλύτερα να πας στην κάμαρη σου,  με τα δικά σου έργα απασχολήσου, του αργαλειού τη ρόκα. Δίνε στις παρακόρες εντολές, για να δουλέψουν με φροντίδα.''(ΟΔΥΣΣΕΙΑ,α397-399).

Αυτά ήταν τα αυστηρά λόγια του Τηλέμαχου στη μητέρα του.

Στα δικά μας...
Αναρωτηθήκαμε λοιπόν για το πού είχαν βρεθεί οι ταξιδευτές. Είχαμε να μάθουμε αρκετό καιρό νέα τους.

Ο Στάθης μας επισκέφτηκε στο σχολείο και μας ενημέρωσε για τη συνέχεια του ταξιδιού τους...

Του είχαν στείλει και φωτογραφίες...

Η Ιθάκη λοιπόν, ήταν ο επόμενος προορισμός τους, η αγαπημένη πατρίδα του πολυμήχανου Οδυσσέα. Εκεί τον περίμενε η πιστή Πηνελόπη όπου ύφαινε το σάβανο του γέρο-Λαέρτη, ανυπομονώντας να γυρίσει ο άντρας της πίσω..

Έτσι κι εμείς αποφασίσαμε να κατασκευάσουμε ένα δικό μας αργαλειό....

Η ετοιμασία...

δυο δέιγματα πανιών (για δύο "αργαλειούς)...

Τρύπημα και τέντωμα του πανιού
ανάμεσα σε δύο γεωπίνακες

Ο λογαριασμός της ΔΕΗ του σχολείου
χρησιμοποιήθηκε ως χάρακας για να
χαραχτεί το πανί. Όχι πως δεν είχαμε χάρακα,
αλλά έτσι εμπλέξαμε και τη ΔΕΗ στην κατασκευή.

Γενική δοκιμή. Περνιέται ανάμεσα στις
λωρίδες του πανιού νήμα. Για οδηγό
χρησιμοποιήσαμε καλαμάκι αναψυκτικού.

Αυτό θέλαμε. Η δοκιμή πέτυχε.

Οι μαθητές τώρα...

Δεν ήταν τόσο εύκολο όσο το φανταζόμασταν...

Χρειάστηκε να τα ξηλώσουμε αρκετές φορές και να τα πλέξουμε ξανά από την αρχή. Θέλαμε όμως τόσο πολύ να τα ολοκληρώσουμε! Και με τη βοήθεια της κ. Λίας, μπήκαν σε πλαίσιο....

Περιμένουμε τη μέρα που θα μας επισκεφτούν οι ταξιδευτές για να τους τα δείξουμε...

Όταν ήταν έτοιμα τα "υφαντά", δοκιμάσαμε να πλέξουμε ..με χρωματιστά λαστιχάκια στους γεωπίνακες..

Το ιστορικό της επίσκεψης στην Ιθάκη...

...οι ταξιδευτές αφηγούνται...

"Ρωτήσαμε τον Στάθη αν θα μπορούσε να μας οδηγήσει στην Ιθάκη. Δυστυχώς, δεν μπορούσε. Είναι ψάρι του γλυκού νερού κι εμείς έπρεπε να περάσουμε από τη θάλασσα. Μας διαβεβαίωσε όμως πως θα επικοινωνούσε με τα ξαδέλφια του να μας βοηθήσουν.

Ηλίας

Άφησε λοιπόν ένα μήνυμα στα σύννεφα (την Έλλη και τη Νέφη). Αυτό το κάνουν ξέρετε τα ψάρια επειδή τα σύννεφα μπορούν και ταξιδεύουν πάνω από τη στεριά και μεταφέρουν σιωπηλά (για τους ανθρώπους) μηνύματα. 

Νέφη

Έλλη

Όταν φτάσουν εκεί που πρέπει να δώσουν το μήνυμα, τότε βρέχει. Έτσι το μήνυμα φτάνει στον προορισμό του, αλλά οι άνθρωποι δεν το καταλαβαίνουν.  

Βέβαια υπάρχει περίπτωση το μήνυμα να πρέπει να πάει πολύ μακρυά, τόσο μακρυά που αν το πήγαιναν η Έλλη και η Νέφη, θα αργούσε πολύ. 

Ζούμε στην εποχή της ταχύτητας όμως. Γι αυτό το λόγο αν πρέπει να πάει πολύ μακρυά το μήνυμα, τα σύννεφα (η Έλλη και η Νέφη)  το λένε στον Ήλιο (τον Ηλία). Αν έχει όμως πολλά μηνύματα ο Ηλίας και δεν προλάβει, το λέει στ' αστέρια και τ' αστέρια το μεταβιβάζουν σε άλλα συννεφα που είναι πιο κοντά στον αποδέκτη. Έτσι επικοινωνούν λοιπόν όχι μόνο τα ψάρια, αλλά όλα τα ζώα και τα φυτά της γης. 

Δεν μπορούν πάντα να συναντηθούν, είναι πολύ διαφορετικές οι ανάγκες τους, αλλ΄αυτό δε σημαίνει και τίποτα σε τελική ανάλυση. Όπου υπάρχει ένα "θέλω" υπάρχει κι ένα "μπορώ", συμπλήρωσε...

Πέρης

Έρη

Φύγαμε από τη λίμνη Τσιβλού για την Πάτρα. Φτάσαμε βράδυ. Τα άστρα ήταν στον ουρανό. Το μήνυμα το είχαν διαβάσει τα ξαδέλφια του Στάθη. Μας περίμεναν στο λιμάνι.

Αλμύρας

Φαντασίας

Κράτησαν την αναπνοή τους και βγήκαν έξω από το νερό. Όλα τα ψάρια το μπορούν αυτό τελικά, σ' όποιο είδος νερού κι αν ζούνε.  

Μας είπαν πως φτάσαμε αργά. Δεν έχει καράβι τέτοια ώρα για την Ιθάκη. Πρέπει να περιμένουμε. Η Κλειώ και ο Ρω, δεν ήθελαν να περιμένουν. Ρώτησαν τα ξαδέλφια αν μπορούσαν να τους οδηγήσουν μέσα στη νύχτα, στην Ιθάκη. Τα ψάρια μπορούσαν, αλλά πώς θα ταξίδευαν οι ταξιδευτές του ονείρου;

"Με σχεδία", πρότεινε ο Ρω. Είχε παρατηρήσει πως φτιάχνονται, ήξερε... Συμφώνησαν λοιπόν, η Κλειώ και ο Ρω να φύγουν μόλις φτιάξει τη σχεδία ο Ρω και οι υπόλοιποι θα έρθουν με το καράβι της γραμμής. Έτσι κι έγινε..."

την άλλη μέρα το πρωί συναντήθηκαν...
στην Ιθάκη!